58 Nièvre

Nièvre is departement in het zuidwesten van de regio Bourgogne. Het departement ontleent haar naam aan de gelijknamige rivier die hier ontspringt. Het is omgeven door de departementen Yonne, Cȏte-d’Or, Saȏne-et-Loire, Cher en Loiret.

Het departement bestaat uit verschillende natuurlijke regio’s. De westelijke grens wordt gevormd door het brede Loiredal, waar zich ter hoogte van Nevers de Allier en de Loire samen komen.

In het noordwesten liggen de vochtige plateaus van de Puisaye, rijk aan meren en bossen.

Het centrum van het departement wordt gevormd de kalkheuvels van de Nivernais. Deze Collines du Nivernais worden gekenmerkt door een grootschalige afwisseling van landbouwgrond en loofbossen, zoals de uitgestrekte eikenbossen van het Forêt des Bertranges. In het oosten ligt het, met gemengd bos begroeide massief van Morvan.

De glooiende Bazois is gesitueerd op de zuidwestelijke uitlopers van Morvan. Parallel aan de rivieren Aron en Yonne, loopt het Canal du Nivernais van zuid naar noord.

Bevolking

Nevers is de hoofdstad van Nièvre. Het departement bestaat uit vier arrondissementen; Château-Chinon, Clamecy, Nevers en Cosne-Cours-sur-Loire. Vervolgens is het departement opgedeeld in 32 kantons die op hun beurt weer bestaan uit 312 zelfstandige gemeenten.

Nièvre is het 21^ste grootste departement in Frankrijk met een oppervlakte van 6.817 km², ongeveer een kwart van de oppervlakte van Nederland. In 2007 telde Nièvre 228.969 inwoners die Nivernais worden genoemd. De bevolkingsdichtheid is 34 inwoners per km².

De bevolking is voornamelijk geconcentreerd in het westen en zuidwesten van het departement. Nièvre is een van de dunner bevolkte delen van Frankrijk. Met uitzondering van de periode tussen 1954 en 1968 neemt de bevolking van Nièvre sinds het einde van de 19^de eeuw langzaam maar gestaag af. Daarmee sluit het departement zich aan bij een algemene demografische ontwikkeling van verstedelijking. Echter, sinds 2005 vertraagt de bevolkingsafname.

Waterrijk Nievre

Het geografische centrum van de Eurozone was gevestigd in Nièvre. In 2001, na de toetreding van Griekenland lag het centrum in de gemeente Montreuillon. In 2007, na de toetreding van Slovenië werd het een paar kilometer verplaatst naar de gemeente Mhère, waarna het een jaar later, na toetreding van Malta en Cyprus verschoof naar de gemeente Ouroux-en-Morvan. Na de toetreding van Slowakije in 2009 is het centrum verhuisd naar Liemais in het naburige departement Cȏte-d’Or.

Economie

De economie van Nièvre is vrij divers. Nevers is traditioneel een administratieve stad. Na de Tweede Wereldoorlog verdwenen de traditionele oude en kleine industrieën. Sinds de jaren 60 van verleden eeuw is het de thuisbasis van vele kleine en middelgrote industrieën, waaronder elektrische, mechanische, bouw en chemie.

In steden in de buurt van Nevers zijn nog een aantal sterkere industrieën. Zij zijn producenten van o.a. metallurgie en onderdelen voor de automotive industrie.

De plattelandseconomie is voornamelijk gebaseerd op vee (vooral vlees), maar ook zuivel. De camembert uit de streek kan iedere vergelijking met de originele camembert doorstaan.

Heerlijke streekproducten

Er is veel bosbouw voornamelijk in Morvan en natuurlijk wijn in het Loiredal rond Pouilly-sur-Loire, Tracy-sur-Loire, Boisgibault en Saint Andelain. Op een oppervlakte van ruim 1.200 ha worden witte Sauvignon druiven aangebouwd, waaruit Pouilly-Fumé wordt geproduceerd.

De omstandigheden voor goed wijn hangen samen met twee zaken; bodem en klimaat. De Sauvignon druiven groeien op een mergelbodem. De streek kent een semi-continentaal klimaat met een lichte invloed van de Atlantische Oceaan. De temperaturen worden gekenmerkt door een relatief korte, hete zomer en een lange koude winter. Vorst in de lente kan dan ook grote problemen veroorzaken.

De veel nagemaakte Sauvignon druif

Kleinere wijnbouwgebieden vindt u nog rond Cosne-Cours-sur-Loire (Cȏteaux-du-Giennois) en Tannay (Cȏteaux-de Tannay).

Toerisme.

Voor toeristen is het departement Nièvre een uitstekende bestemming. Met zijn wisselende landschappen en het vele water is het departement bij uitstek geschikt voor wandel- fiets- en watersportvakanties.

Voor thermenliefhebbers zijn de gemeenten Pougues-les-Eaux en Saint-Honore ware aanraders.

Het aantal toeristen dat Nièvre ontdekt, wordt jaarlijks groter en vooral Morvan ondervindt dit.

Paradijs voor watersporters

Aan het einde van 2008, bleek 16,4% van de woningen een tweede huis te zijn, veelal aangekocht door buitenlanders, waaronder zeer veel Nederlanders.

Veel bezoekers worden jaarlijks getrokken door het klassieke muziekfestival Summertime Puisaye-Forterre, dat sedert 2003 plaats vindt in de tweede helft van augustus op het grondgebied van Puisaye-Forterre.

Geschiedenis

Nièvre is een van de 83 departementen die werden gecreëerd tijdens de Franse revolutie op 4 maart 1790. Het departement omvat in grote lijnen de prerevolutionaire provincie Nivernais.

In de oudheid werd het gebied bewoond door de Gallische stammen Bituriges, Senones en Aedui. Deze laatste stam had haar hoofdstad in Bribacte, gelegen in Morvan (Saȏne-et-Loire)

Nièvre toont nog vele sporen uit de Gallo-Romeinse tijd. In 52 v.Chr. stond de stad Nervinum van de Aedui – het huidige Nevers – aan de oorsprong van de Gallische revolte tegen Caesar. Tijdens de tweede eeuw werd Nièvre bekeerd tot het christendom.

Hoewel de Bourgondiërs al in de 4^de eeuw hun koninkrijk aan de Rhône stichtten, kwam Nievre pas in een laat stadium binnen hun invloedssfeer. In de 6^de eeuw werd het bisdom Nevers gesticht en daarna, in de 9^de eeuw het graafschap Nevers. Het kwam achtereenvolgens in bezit van de invloedrijke families Coutenay, Chatillon, Flander en Bourgogne. In 1505 kwam het graafschap in bezit van de familie Van Kleef, die het in 1538 omvormden tot een hertogdom.

In 1561 volgde Frans II van Nevers, als oudste zoon van Frans I, zijn vader op als hertog. Hij stierf echter kinderloos in 1562. Zijn broer Jacobus van Nevers volgde hem op. Nadat ook Jacobus in 1564 zonder erfgenamen overleed, volgde zijn oudste zuster Henriëtte van Nevers hem op als hertogin.

In 1565 trouwde Henriette met Ludovico Gonzaga van het Italiaanse huis Gonzaga, waardoor deze hertog van Nevers werd. In 1595 werd hun zoon Karel, bij de dood van zijn vader, diens opvolger. In de Mantuaanse Successieoorlog (1628-1631) werd hij tevens hertog van Mantua en markgraaf van Monferrato, waardoor de lijn Gonzaga – Nevers werd bevestigd.

Henriette en Ludovico

Bij Karels dood in 1637 werd zijn kleinzoon Karel II van Mantua op 8-jarige leeftijd hertog van Nevers. Tot 1647 regeerde hij onder regentschap van zijn moeder, Maria Gonzaga.

Kardinaal Mazarin

Door geldproblemen moest Karel het hertogdom Nevers in 1659 verkopen aan kardinaal Mazarin, waardoor het deel werd van Frankrijk. In 1661 stond Mazarin het Hertogdom Nevers af aan zijn neef Philippe, een telg uit de invloedrijke Romeinse adellijke familie Mancini. In 1707 werd hij opgevolgd door zijn zoon François die in 1768 op zijn beurt het stokje over droeg aan zijn zoon Louis-Jules Mancini, als derde en laatste hertog van Nevers. De Franse Revolutie maakte een einde aan het bezit van de Nivernais door de familie Mancini.